دندانپزشکی و سلامت دهان

تفاوت سندروم و اختلال پیش از قاعدگی

زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۶ دقیقه تاریخ نگارش: ۲ تیر ۱۴۰۰ - ۲۰:۲۷
تعداد رای‌دهندگان:
۱
۵

آیا تفاوت سندرم پیش از قاعدگی با اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی را می دانید؟ فرق PMDD و PMS در چیست؟

تفاوت اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی (PMDD) و سندرم پیش از قاعدگی (PMS) چیست؟ | فرق PMDD و  PMS

هر زنی در طول دوره زندگی خود به طور متوسط یک بار در ماه عادت ماهانه می‌شود. اما روزهای قبل از پریودی روزهایی هستند که افراد مختلف تجربه‌های متفاوتی دارند. عده‌ای به راحتی منتظر دیدن خون می‌شوند اما گروهی دیگر ناپایداری‌هایی در رفتار و احساسات خود تجربه می‌کنند که در درجات مختلفی رده بندی می‌شود. بسیاری از خانم ها حدود یک هفته قبل از پریود شدن احساس متفاوتی دارند که ممکن است افسردگی را تجربه کنند، گریه کنند، احساس عصبانیت کنند، دچار آکنه شوند، سینه‌های ورم کرده و حساسی داشته باشند، احساس خواب آلودگی کنند، انرژی کمتری داشته باشند و احساس سنگینی یا نفخ کنند. اما تفاوت سندروم پیش از قاعدگی و اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی از کجا معلوم می‌شود؟

اگر هر ماه تقریباً در یک زمان مشابه با این مشکلات و علائم نام برده شده روبه رو هستید و با شروع قاعدگی آنها از بین می‌روند، احتمالاً سندرم قبل از قاعدگی (PMS) دارید. اما اگر علائم PMS شما آنقدر شدید است که شما را از انجام کارهای عادی که در محل کار یا خانه انجام می‌دهید باز دارد یا اگر بر نحوه ارتباط شما با افراد حاضر در زندگی تأثیر بگذارد ممکن است دچار اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی (PMDD) باشید که نوع شدیدتری از PMS است.

 

 

PMS یا PMDD | سندرم پیش از قاعدگی یا اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی

بیشتر بانوان از سندروم پیش از قاعدگی رنج می‌برند با این حال دختران و بانوانی هستند که اختلال پیش از قاعدگی گریبانگیر آن‌ها شده و باعث می‌شود که از زندگی عادی خویش خارج شوند. از بارزترین تفاوت سندروم پیش از قاعدگی و اختلال می‌توان به مشکلات و اختلالات رفتاری اشاره کرد طوریکه هنگام ابتلا به اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی (PMDD) که به آن اختلال دیسفریک قبل از قاعدگی نیز گفته می‌شود شاهد موارد زیر هستیم:

  • رفتارهای جنسی پر خطر
  • خودکشی
  • فرار ار منزل به خصوص در سنین نوجوانی
  • مشاجره با همسر، فرزند یا سایر اعضای خانواده
  • ترک محیط کار
  • عدم حضور در مدرسه، دانشگاه یا کلاس‌های درسی
  • بی علاقگی به اموری که در سابق به آن‌ها علاقه بسیاری داشته است
  • تظاهر به دردهای بیش از حد
  • خستگی و خواب آلودگی که می‌تواند منجر به تصادف و ... شود
  • خوردن بیش از حد طوری که مشکلات معده پیش آید

 

 

در حالی که در سندرم پیش از قاعدگی به مدت محدود علائم زیر بروز می‌یابند:

  • متورم و حساس شدن موقتی پستان‌ها
  • کمر درد یا پا درد
  • خستگی
  • گریه‌های بی دلیل
  • احساساتی شدن بیش از حد
  • مشکل در تمرکز
  • سخت خوابیدن یا خواب طولانی مدت
  • نفخ، اسهال و یا یبوست
  • استرس و اضطراب

بهترین راه برای درک تفاوت سندروم پیش از قاعدگی و اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی این است که به مدت سه یا چهار ماه متوالی احساسات و علائمی را که قبل از پریود شدن تجربه می‌کنید را یادداشت کنید. با بررسی آن‌ها به سوال زیر پاسخ دهید:

آیا از 5 روز قبل از پریود شدن در طی سه ماه متوالی احساسات و رفتارهای متفاوتی را تجربه می‌کنید؟

اگر پاسخ شما به این سوال مثبت است احتمال ابتلای شما به سندرم قبل از قاعدگی (PMS) و یا اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی (PMDD) مشخص می‌شود. عموما علائم و نشانه‌های ظاهر شده پس از پریود شدن از بین رفته و مجدد قبل از پریودی بعدی ظاهر می‌شوند. اما پاسخ دقیق‌تر به این سوال که مبتلا به PMS و یا PMDD هستید به بررسی علائم ظاهر شده در مدت قبل از قاعدگی می‌باشد که بهتر است به پزشک زنان مراجعه کرده تا وی با معاینات و آزمایش‌ها نوع دقیق آن را تشخیص دهد.

علائم افسردگی در بارداری و درمان آن | افسردگی در بارداری چگونه است

 

 

درمان سندرم قبل از قاعدگی (PMS) و اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی (PMDD)

با شناختن تفاوت سندروم پیش از قاعدگی و اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی و ابتلا به یکی از انواع آن درمان آغاز می‌شود. درمان ممکن است شامل یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:

  • داروهای ضد افسردگی
  • هورمون درمانی (مانند قرص‌های جلوگیری از بارداری، آمپول‌های مهار کننده تخمدان و ...)
  • داروهای ضد التهاب
  • داروهای ادرار آور
  • مکمل‌های ویتامین
  • داروهای گیاهی
  • تغییر در خورد و خوراک
  • مدیریت استرس
  • ورزش  (ورزش‌های هوازی، یوگا و ...)
  • مراجعه به مشاور

 

 

چگونه از افکار منفی خلاص شویم ؟

 

تشخیص نوع درمان به عهده پزشک می‌باشد و تا زمانی که خود فرد نخواهد درمان رضایت بخش نخواهد بود بنابراین بهترین راه گوش سپردن به توصیه‌های پزشک و اجرا کردن آن‌هاست. بهتر است افرادی از اعضای خانواده و یا دوستان که معتمد هستند را در روند درمان خود قرار دهید تا علاوه بر اینکه مشوق شما باشند بر رفتار و اعمال شما نظارت داشته باشند. پیگیر درمان بودن بهتر از پشیمانی و از دست دادن فرصت‌های زندگی است.

برچسب ها:
قاعدگی
امتیاز دهید: ۱ ۲ ۳ ۴ ۵
در حال گرفتن اطلاعات...
سوال خود را بپرسید
سفارش کالا و خدمات پزشکی
در حال گرفتن اطلاعات...
در حال گرفتن اطلاعات...
نظرات کاربران روی این مقاله