سندرم پیش از قاعدگی چیست ؟ | علائم + درمان سندروم پیش از قاعدگی

سندرم پیش از قاعدگی چیست؟ سندرم پیش از قاعدگی کی شروع می‌شود؟

هنگامی که نشانه‌هایی از نزدیک شدن دوران پریودی دارید شاید برای شما مسئله مهمی نباشد و تنها یادآور هوس شیرینی و خوراکی‌های شیرین کردن باشد اما برای گروهی دیگر، روزهای قبل از پریود سخت است. اگر با نزدیک شدن روزهای قاعدگی زندگی روزمره شما به هم می‌ریزد، ممکن است سندرم قبل از قاعدگی(PMS) داشته باشید. دوران قاعدگی بخش طبیعی از زندگی شماست و هر کاری در هر زمان دیگری از ماه را می‌توانید انجام دهید. اگر PMS مشکلی برای شما ایجاد می‌کند، روش‌هایی برای مدیریت آن وجود دارد. سندروم پیش از قاعدگی گروهی از تغییرات است که می‌تواند در بسیاری از جهات (جسمی، احساسی یا رفتاری) بر شما تأثیر بگذارد. این تغییرات از 1 تا 2 هفته قبل از پریود اتفاق می‌افتد و با شروع قاعدگی یا کمی بعد از شروع پریود، از بین می‌روند.

علائم سندرم پیش از قاعدگی چیست؟

بیشتر دختران و خانم‌ها هر ماه حداقل یک علامت سندرم پیش از قاعدگی را دارند اما برای همه یکسان نیست. با افزایش سن علائم سندروم پیش از قاعدگی می‌تواند تغییر کند. البته فهمیدن اینکه آیا شما فقط چند علامت قبل از پریود شدن را دارید یا اینکه واقعا دچار PMS هستید دشوار است. یکی از راه‌های درک آن این است که این سوال را بپرسید:

اگر پاسخ مثبت دهید، ممکن است سندروم پیش از قاعدگی باشد. روش دیگر برای دانستن این است که آیا در 5 روز قبل از پریود و در 3 ماه متوالی علائم متفاوتی را در خود احساس می‌کنید؟ علائم سندرم پیش از قاعدگی (PMS) عبارتند از:

• نفخ در شکم
• گرفتگی عضلات
• دردهای عضلانی و مفاصل
• سینه‌های نرم و حساس
• گرسنگی بیش از حد
• سردرد
• دست و پای متورم
• جوش زدن
• افزایش وزن
• یبوست یا اسهال
• تنش و اضطراب
• عصبانیت
• افسردگی
• نوسانات خلقی
• راحت نخوابیدن
• تمایل به انزوا و گوشه گیری
• احساس ضعیف بودن یا کنترل بیش از حد
• فراموش کردن
• از دست دادن تمرکز ذهنی
• خستگی

هر چند سندروم پیش از قاعدگی در بیشتر دختران و زنان طبیعی به نظر می‌رسد اما گروه زیر بیشتر در معرض ابتلا به PMS قرار دارند:

• در اواخر دهه 20 تا اوایل دهه 40 سالگی بودن
• صاحب فرزند بودن
• مبتلا بودن حداقل یکی از اعضای خانواده به افسردگی
• داشتن افسردگی پس از زایمان یا اختلال دو قطبی

میگرن قاعدگی چیست | درمان سریع سردرد پریود

سندرم پیش از قاعدگی و تنگی نفس

سندروم پیش از قاعدگی می‌تواند علائمی داشته باشد که زندگی فرد را مختل کند. یکی از این علائم تنگی نفس است که گاه با پانیک اتک اشتباه گرفته می‌شود. علت دقیق آن معلوم نیست اما احتمال داده می‌شود که به دلیل تغییرات هورمونی و بالا رفتن سطح تنش پذیری و استرس، تنگی نفس اتفاق می‌افتد.

سندرم پیش از قاعدگی و سرگیجه

سرگیجه علامت دیگری است که برخی از زنان مبتلا به سندروم پیش از قاعدگی آن را تجربه می‌کنند. اکثریت بانوانی که با PMS مواجه هستند سردردهای شدیدی را تجربه می‌کنند که به دنبال آن احساس سرگیجه دارند. بالا یا پایین رفتن فشار خون یکی از عواملی است که بروز سرگیجه را تشدید می‌کند. با پیگیری درمان و پرهیز از مصرف غذاهای شور و پر نمک تا حد زیادی می‌توان سرگیجه را کاهش داد.

سندرم پیش از قاعدگی و بارداری

زنانی که در اواخر دهه 20 تا دهه 40 زندگی خود هستند در سنین باروری بوده و احتمال بروز سندروم پیش از قاعدگی در آنان زیاد است. اگر بانویی در این سنین صاحب فرزند باشد یا حداقل یک بارداری موفق یا غیر موفق را تجربه کرده باشد احتمال سندرم پیش از قاعدگی در او افزایش می‌یابد. از آنجا که سیستم بدن بانوان دارای شرایط خاصی است می‌بایست هرگونه مورد غیر معمول و افسردگی (پیش از زایمان و پس از زایمان) را جدی گرفت تا نه تنها سلامت مادر و جنین بلکه سلامت یک خانواده و جامعه تضمین شود.

5 راه درمان زخم دهانه رحم

سندرم پیش از قاعدگی و درمان | درمان سندرم پیش از قاعدگی

اگر چیزهای مختلفی را امتحان کرده‌اید، اما هنوز  از سندرم پیش از قاعدگی رنج می‌برید، زمان کمک گرفتن از پزشک یا متخصص زنان است. پزشک در مورد علائم، سلامتی و داروهای مصرفی شما سوال می‌کند و همچنین ممکن است برخی آزمایشات خون را انجام دهد تا مطمئن شود مشکل از چیز دیگری جز سندروم پیش از قاعدگی نیست. پزشک در صورت صلاحدید می‌تواند دارو تجویز کند. قرص‌های جلوگیری از بارداری گاهی به سردرد و گرفتگی کمک می‌کنند. داروهای ضد افسردگی (داروهایی که به درمان افسردگی کمک می‌کنند) ممکن است یک گزینه باشد. برخی از خانم‌ها برای رهایی از مایعات اضافی که باعث احساس نفخ در آنها می‌شود ، دارو دیورتیک (قرص‌های آب) مصرف می‌کنند.

داروی سندرم پیش از قاعدگی

NSAID ها

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مسکن‌هایی هستند که می‌توانند التهاب (تورم) را کاهش دهند. NSAID‌های رایج شامل آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن می‌توانند درد گرفتگی و سایر دردها را کاهش دهند. اگر آنها را قبل از شروع قاعدگی مصرف کنید، ممکن است بتوانید از بروز برخی علائم PMS جلوگیری کنید.

قرص ضد بارداری

از آنجایی که هیچ دو زنی شبیه به یکدیگر نیستند طبیعی است برخی از داروها در برخی از افراد پاسخگو نباشد. با این حال یکی از داروهای پر کاربرد قرص‌های جلوگیری از بارداری است که با تنظیم کردن هورمون‌ها می‌تواند از علائم ناشی از سندروم پیش از قاعدگی مانند سر درد و خستگی تا حد زیادی پیشگیری کند. البته مصرف قرص‌های ضد بارداری تنها با اجازه پزشک امکان پذیر است.

داروهای ادرار آور

اگر هنگام ابتلا به سندروم پیش از قاعدگی آب  بدن خود را حفظ کنید، ممکن است کمی وزن اضافه کنید و در آن زمان از ماه احساس نفخ شدید داشته باشید. پزشک گاهی داروی ادرار آور تجویز می‌کند که دارویی است به شما کمک می‌کند وزن اضافی آب را از طریق روش‌های طبیعی کاهش دهید (با بیشتر ادرار کردن). در صورت نیاز به مصرف این نوع دارو  پزشک احتمالاً از شما می‌خواهد نمک موجود در رژیم غذایی خود را کاهش دهید، زیرا نمک زیاد باعث می‌شود همچنان آب بدن خود را حفظ کنید. اگر داروی دیگری به خصوص NSAID را مصرف می‌کنید حتماً به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف همزمان NSAID و دیورتیک (قرص آب) می‌تواند به کلیه‌ها آسیب برساند.

کلسیم

کلسیم می‌تواند به شما کمک کند تا با برخی از علائم سندروم پیش از قاعدگی کنار بیایید. مطالعه بر روی زنانی که 500 میلی گرم کربنات کلسیم دو بار در روز و به مدت 3 ماه مصرف کردند، نشان داد که آنها نسبت به زنان مبتلا به PMS که مکمل مصرف نکرده‌اند؛ خستگی کمتر، تغییرات اشتها و افسردگی کمتری دارند. دریافت زیاد کلسیم و ویتامین D از غذا (برابر با حدود چهار وعده لبنیات کم چرب یا کم چرب یا آب پرتقال غنی شده در روز) باعث میزان احتمال ابتلا به سندرم پیش از قاعدگی(PMS) کاهش یابد. این اثرات ممکن است به دلیل تأثیر کلسیم و ویتامین D بر برخی هورمون‌ها باشد. متخصصان توصیه می‌کنند 1200 میلی گرم کلسیم در روز از طریق غذا یا مکمل دریافت کنید.

منیزیم

اگر علائمی مانند نفخ، احتباس مایعات و حساسیت به لمس در پستان خود دارید، ممکن است از مصرف حدود 360 میلی گرم منیزیم در روز بتوانید علائم ناشی از سندروم پیش از قاعدگی را کاهش دهید. زنانی که 200 میلی گرم منیزیم در روز مصرف می‌کنند، معمولا در ماه دوم خود احتباس مایعات کمتری دارند. از آنجا که این مکمل‌ها می‌توانند عوارض جانبی مانند اسهال یا ناراحتی معده و تغییر فشار خون ایجاد کنند قبل از مصرف منیزیم باید با پزشک خود صحبت کنید.

آهن

هنگام قاعدگی مقدار زیادی از آهن بدن را از دست می‌دهید که تا قاعدگی بعدن بدن باید آن را جبران کند. طبیعی است گاهی تامین آهن بدن با مشکل مواجه شود. علاوه بر مصرف قرص آهن (فولیک اسید) می‌توانید از غذاهای سرشار از آهن استفاده کنید تا علائم ناشی از کمبود آهن در بدن که به علائم سندروم پیش از قاعدگی مربوط می‌شوند را کاهش دهید.

کلسترول بالا نشانه چیست ؟ | عوارض و درمان کلسترول بالا در جوانی

درمان خانگی سندرم پیش از قاعدگی

روش‌های زیادی برای مدیریت PMS وجود دارد. زنان مبتلا به سندروم پیش از قاعدگی به طرق مختلف از جمله موارد زیر با آن مقابله می‌کنند:

• تغییر در رژیم غذایی
• خواب
• ورزش

همچنین می‌توانید روش‌هایی را برای آرام سازی ذهن و بدن آنها بیاموزید. اگرچه به نظر نمی‌رسد همه موارد مفید باشند با این حال تاثیر مختصری می‌توانند داشته باشند حتی اگر کاملاً نتوان آن را برطرف کرد باز هم تا حدودی می‌توان اثرات ناشی از سندروم پیش از قاعدگی را کاهش داد:

• روزانه حدود 30 دقیقه ورزش کنید
• از غذاهای سالم مانند غلات سبوس دار، میوه‌ها و سبزیجات استفاده کنید
• سعی کنید کلسیم کافی از غذاها دریافت کنید (لبنیات، سبزیجات برگ سبز و ماهی قزل آلا)
• از مصرف نمک، کافئین و الکل خودداری کنید
• سیگار نکشید
• به اندازه کافی بخوابید
• برای کاهش استرس کار کنید
• حالات و علائم خود را یادداشت کنید
• مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن، استامینوفن یا ناپروکسن را امتحان کنید.

برخی از زنان ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند اسیدفولیک، منیزیم، ویتامین B-6، ویتامین E و کلسیم را با ویتامین D مصرف می‌کنند. برخی دیگر بر این باورند که داروهای گیاهی به آنها کمک می‌کند. اگر ویتامین یا مکمل مصرف می‌کنید، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید برای شما بی خطر است.

ورزش های هوازی چیست ؟

چه تمریناتی به کاهش علائم سندروم پیش از قاعدگی کمک می کنند؟

تحقیقات نشان می‌دهد که ورزش هوازی می تواند به بهبود علائم PMS مانند افسردگی و خستگی کمک کند. زنانی که جلسات هوازی 60 دقیقه‌ای را سه بار در هفته و به مدت 8 هفته متوالی انجام می دهند، از نظر جسمی، روحی و روانی بسیار بهبود یافته‌اند. هر چیزی که ضربان قلب شما را افزایش دهد، ورزش هوازی محسوب می‌شود. پیاده روی سریع، دویدن، دوچرخه سواری و شنا همه گزینه‌های خوبی هستند. این ماده با تقویت مواد شیمیایی مهم مغز به نام اندورفین به بهبود خلق و خو کمک می‌کند. همچنین افزایش اندورفین ممکن است به کاهش دردی که از سندرم پیش از قاعدگی احساس می‌شود کمک کند. یوگا فعالیت دیگری است که ممکن است تاثیر مطلوبی داشته باشد و به کاهش استرس کمک کند که این قسمت مهمی در مدیریت علائم سندرم پیش از قاعدگی است. بسیاری از زنانی که در یک برنامه 12 هفته‌ای یوگا شرکت می‌کنند درد قاعدگی، گرفتگی و نفخ شکم کمتری دارند، همچنین انرژی و روحیه بیشتری دارند. مطالعه نشان می‌دهد که برخی موقعیت‌های یوگا مانند حرکات:

• کبرا
• گربه
• ماهی

به کاهش گرفتگی دردناک (دیسمنوره) کمک می‌کند. ورزش هر چه باشد، در آن زیاده روی نکنید چرا که تحقیقات نشان می‌دهد ممکن است در طی دوره قاعدگی عضلات شما واکنش متفاوتی داشته باشند و آسیب دیدگی را بیشتر کند. برای اینکه واقعاً ببینید آیا ورزش می‌تواند کمک کند باید آن را بخشی منظم از زندگی خود کنید یعنی تمرینات خود را فقط برای روزهایی که بدترین علائم سندرم پیش از قاعدگی را تجربه می‌کنید ذخیره نکنید. برای دیدن نتایج تقریباً 30 دقیقه در روز و بیشتر روزهای هفته باید ورزش کنید. نوشیدن مقدار زیاد آب را فراموش نکنید.

هفت حرکات یوگا برای تنبلی تخمدان

سندرم پیش از قاعدگی (PMS) و اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی (PMDD) | تفاوت PMS و PMDD

بسیاری از بانوان حدود یک هفته قبل از پریود شدن احساس متفاوتی دارند که ممکن است افسرده شوند، ناگهانی گریه کنند، ناگهانی عصبانی شوند، جوش بزنند، سینه‌های حساسی داشته باشند، احساس خواب آلودگی کنند، انرژی کمتری داشته باشند و احساس سنگینی یا نفخ داشته باشند. اگر این مشکلات هر ماه تقریباً یکسان باشد و با شروع قاعدگی برطرف شوند، احتمالاً سندرم قبل از قاعدگی (PMS) دارید. اما اگر علائم PMS آنقدر شدید است که شما را از انجام کارهای معمولی در محل کار یا خانه باز دارد یا اگر بر نحوه ارتباط شما با افراد زندگی تأثیر بگذارد ممکن است دچار اختلال دیسفریک قبل از قاعدگی یا همان اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی (PMDD) باشید که نوع شدیدتری از PMS است.