افتادگی رحم و مثانه یکی از مشکلاتی است که ممکن است هر زنی در طول زندگی خود با آن مواجه شود. از آنجایی که دقیقا مشخص نیست چه چیزی باعث افتادگی رحم و مثانه می شود و ترکیبی از عوامل در ایجاد این مشکل سهیم هستند، بنابراین هیچ راه واحدی برای جلوگیری از این مشکلات وجود ندارد. علاوه بر این، یک زن نمی تواند خطر ژنتیکی خود را تغییر دهد، که بر استحکام بافت همبند او تأثیر می گذارد، اما با این حال، زنان می توانند سبک زندگی خود را برای کمک به کاهش خطر ابتلا به افتادگی رحم و مثانه تغییر دهند.
برای اینکه با دلایل ایجاد کننده افتادگی رحم و با راز پیشگیری از افتادگی رحم و مثانه بیشتر آشنا شوید، در ادامه این بخش با خوب میشی همراه بمانید.
پیشنهاد مطالعه: آزمایشات واجب زنانه
افتادگی رحم چیست؟
رحم، یک ساختار عضلانی است که توسط عضلات و رباط های لگن در جای خود نگه داشته می شود. اگر این ماهیچه ها یا رباط ها کشیده یا ضعیف شوند، دیگر قادر به حمایت از رحم نیستند و باعث افتادگی رحم می شوند. در واقع، افتادگی رحم زمانی اتفاق می افتد که رحم از موقعیت طبیعی خود خارج شده یا بلغزد و وارد واژن (کانال زایمان) شود. افتادگی رحم ممکن است ناقص یا کامل باشد. افتادگی رحم ناقص زمانی رخ می دهد که رحم فقط تا حدی به داخل واژن افتاده باشد. اما افتادگی رحم کامل زمانی اتفاق می افتد که رحم به قدری پایین می افتد که برخی از بافت ها به بیرون از واژن بیرون زده می شوند.
پیشنهاد مطالعه: هر آنچه که درباره هودکتومی باید بدانیم؟ (افزایش میل جنسی)
علائم افتادگی رحم چیست؟
زنانی که دچار افتادگی جزئی رحم هستند ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند. اما افتادگی رحم متوسط تا شدید ممکن است علائمی ایجاد کند، مانند:
- احساس اینکه روی یک توپ نشسته اید
- خونریزی واژینال
- افزایش ترشح
- مشکلات در رابطه جنسی
- رحم یا دهانه رحم که از واژن بیرون زده است
- احساس کشیدن یا سنگینی در لگن
- یبوست یا مشکل در دفع مدفوع
- عفونت مثانه مکرر یا مشکل در تخلیه مثانه
- تکرر ادرار، مشکل در ادرار کردن
در صورت بروز این علائم، باید فوراً به پزشک مراجعه کرده و تحت درمان قرار بگیرید. بدون توجه مناسب به علائم موجود، این وضعیت می تواند روده، مثانه و عملکرد جنسی را نیز مختل کند.
عوامل خطر در ایجاد افتادگی رحم چیست؟
خطر افتادگی رحم با افزایش سن زنان و کاهش سطح استروژن آنها افزایش می یابد. استروژن هورمونی است که به قوی نگه داشتن عضلات لگن کمک می کند. آسیب به عضلات و بافت های لگن در دوران بارداری و زایمان نیز ممکن است منجر به افتادگی رحم شود. زنانی که بیش از یک بار زایمان طبیعی داشته اند یا یائسه هستند، در معرض بالاترین خطر ابتلا به افتادگی رحم و مثانه خواهند بود.
علاوه بر این، هر فعالیتی که به عضلات لگن فشار وارد کند می تواند خطر افتادگی رحم را افزایش دهد. عوامل دیگری که می توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند عبارتند از:
- چاقی
- سرفه مزمن
- یبوست مزمن
افتادگی رحم چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک زنان می تواند با ارزیابی علائم و انجام معاینه لگن، افتادگی رحم را تشخیص دهد. در طول این معاینه، پزشک دستگاهی به نام اسپکولوم را وارد واژن می کند که به آنها اجازه می دهد داخل واژن را ببینند و کانال واژن و رحم را بررسی کنند. ممکن است دراز کشیده باشید یا پزشک از شما بخواهد در این معاینه بایستید. همچنین ممکن است پزشک از شما بخواهد که در حال اجابت مزاج قرار بگیرید تا درجه افتادگی رحم را تعیین کند.
پیشنهاد مطالعه: سر کلاژ یا دوختن دهانه رحم چیست؟
راز پیشگیری از افتادگی رحم و مثانه
همانطور که می دانید و ممکن است بارها شنیده باشید، «پیشگیری بهترین از درمان است». اگرچه هیچ راه قطعی برای جلوگیری از افتادگی رحم وجود ندارد، اما مطمئنا راه هایی برای کاهش خطر ابتلا به این مشکل وجود دارد. اولاً، افتادگی رحم در افرادی که بچه دار نمی شوند نادر است، اما اگر فردی اضافه وزن داشته باشد یا دارای شرایطی باشد که کف لگن را تحت فشار قرار می دهد، مانند سرفه مزمن یا یبوست، ممکن است رخ دهد.
علاوه بر این، حدود 50 درصد از زنانی که زایمان طبیعی دارند، در طول زندگی خود دچار افتادگی رحم و اندام لگنی می شوند. بنابراین اگر می خواهید از بروز افتادگی رحم و مثانه پیشگیری کنید می توانید این اقدامات را انجام دهید:
ماهیچه های کف لگن را تقویت کنید
تمرینات کگل، یکی از بهترین تمرینات برای تقویت ماهیچه های کف لگن است. این تمرینات را می توان با انقباض منظم، نگه داشتن و شل کردن عضلات تشکیل دهنده کف لگن انجام داد. تکرار این تمرینات بسیار مهم و کلیدی است، زیرا بین 1 تا 3 ماه طول می کشد تا این تمرینات تأثیر بگذارند. برای انجام این تمرینات، نیازی به ترک خانه یا گذراندن ساعت ها در باشگاه ندارند و می توانید تمرینات را در طول روز و هر بار چند دقیقه انجام دهید. یک فیزیوتراپ متخصص در عضلات کف لگن می تواند به شما کمک کند تا مطمئن شوید که این کار را به درستی انجام می دهید.
گزینه دیگر بهره مندی از یک دستگاه بیوفیدبک است که می تواند ورزش شما را هدایت کند و شما را در مسیر درست نگه دارد. این تمرینات به ویژه پس از زایمان بسیار مهم است. اما، مثل همیشه، بهترین زمان برای شروع همین الان است، زیرا فواید بسیار بیشتری برای تقویت کف لگن نسبت به بهبودی سریع تر پس از زایمان و پیشگیری از افتادگی وجود دارد.
از افزایش وزن خودداری کنید
به بدن خود در نبرد مادام العمر علیه جاذبه کمک کنید. همانطور که وزن اضافی بر مفاصل شما تأثیر می گذارد، بر روی ماهیچه ها و یکپارچگی ساختاری کف لگن نیز فشار می آورد. اما نیازی نیست که شما به تنهایی این کار را انجام دهید! با پزشک خود در مورد وزن ایده آل خود صحبت کنید و نکات مبتنی بر شواهد را برای استراتژی های کاهش وزن دریافت کنید.
نحوه بلند کردن صحیح را یاد بگیرید
فشار بیش از حد عضلات می تواند منجر به افتادگی رحم و مثانه یا بدتر شدن آن شود. بلند نکردن وسایلی که برای شما خیلی سنگین هستند و یادگیری استفاده از پاها به جای کمر یا پشت برای جلوگیری از افتادگی و آسیب کمر مهم است.
یبوست را درمان کرده یا از بروز این مشکل پیشگیری کنید
درست مانند بلند کردن اجسام سنگین و افزایش وزن، زور زدن در حین اجابت مزاج به کف لگن فشار می آورد. برای جلوگیری از یبوست، حتما مایعات فراوان بنوشید و غذاهای غنی از فیبر مصرف کنید. همچنین مهم است که وقتی احساس می کنید که باید به دستشویی بروید، آن را نگه ندارید، زیرا ممکن است بدتر شود یا باعث یبوست شود. اما اگر بدنتان آماده نیست، مطمئن شوید که آن را مجبور نکنید! توصیه می کنیم اگر تغییرات رژیم غذایی موثر نبود با پزشک خود مشورت کنید. گاهی اوقات یبوست می تواند به دلیل مشکلات عصبی، داروها یا سایر علل زمینه ای ایجاد شود.همچنین تا زمانی که با پزشک خود صحبت نکرده اید، سعی نکنید با ملین ها خود درمانی کنید زیرا ممکن است وضعیت شما را بدتر کند.
مراقب ریه های خود باشید
سرفه های مکرر باعث زور زدن بیش از حد می شود. بنابراین سرفه خود را درمان کنید یا سعی کنید از شدت آن بکاهید. اگر سیگاری هستید، سیگار را ترک کنید. همچنین تعداد زیادی ابزار کمکی برای آسان تر کردن سرفه وجود دارد، بنابراین از توصیه‌های پزشک خود نترسید.
قبل از زایمان - با متخصص زنان و زایمان خود صحبت کنید
طبق یک مطالعه، شانس ابتلا به افتادگی رحم پس از تولد با استفاده از فورسپس یا زایمان با خلاء بسیار افزایش می یابد. اما این بدان معنا نیست که اگر پزشک شما تجربه مناسبی در مورد آن داشته باشد، نباید از آنها استفاده کند. بنابراین قبل از زایمان، از پزشک خود بپرسید که چقدر با استفاده از آن ابزار راحت هستند. همچنین در مورد نگرانی های خود به آن ها بگویید و اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان سابقه افتادگی رحم یا بافت همبند ضعیفی داشته‌اید، این موضوع را با پزشک در میان بگذارید تا تصمیم بهتری برایتان گرفته شود.
افتادگی رحم و مثانه چگونهدرمان می شود؟
درمان همیشه برای این وضعیت ضروری نیست. اگر افتادگی رحم شدید است، با پزشک خود در مورد اینکه کدام گزینه درمانی برای شما مناسب است صحبت کنید.
درمان های غیر جراحی برای افتادگی رحم عبارتند از:
- کاهش وزن برای از بین بردن استرس از ساختارهای لگنی
- اجتناب از بلند کردن سنگین
- انجام تمرینات کگل، که تمرینات کف لگن است که به تقویت عضلات واژن کمک می کند
- استفاده از پساری که وسیله ای است که در واژن و زیر دهانه رحم قرار می گیرد و به فشار دادن و تثبیت رحم و دهانه رحم کمک می کند
- استفاده از استروژن واژینال به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است و بهبود در بازسازی و استحکام بافت واژن را نشان می دهد
درمان های جراحی برای افتادگی رحم و مثانه، شامل تعلیق رحم یا هیسترکتومی است. در طول تعلیق رحم، جراح با اتصال مجدد رباط های لگنی یا استفاده از مواد جراحی، رحم را به موقعیت اولیه خود برمی‌گرداند. در طول هیسترکتومی، جراح رحم را از طریق شکم یا واژن از بدن خارج می کند.
اگرچه روش جراحی اغلب موثر است، اما برای زنانی که قصد بچه دار شدن دارند توصیه نمی شود. زیرا بارداری و زایمان می تواند فشار زیادی بر عضلات لگن وارد کند که می تواند ترمیم های جراحی رحم را خنثی کند.
پیشنهاد مطالعه: عمل خارج کردن رحم از واژن (هیسترکتومی)
اگر شما نیز تجربه ای در زمینه پیشگیری از افتادگی رحم و مثانه دارید، حتما در قسمت کامنت بنویسید.
