رایج ترین جوش کیستیک یا آکنه عصبی "کیست مویی" چیست؟

جوش‌ های کیستیک عصبی (Neurocysticercosis) یک بیماری تهدید کننده زندگی بیمار نیست، بلکه یک بیماری بوده که به واسطه انگل‌ هایی به نام تپانوسولا سولیوم ناشی از کیستیکروز مغزی که ممکن است در موارد اتفاق بی‌ افتد. تپانوسولا سولیوم یک انگل پارازیتی است که از طریق مصرف آب یا غذاهای آلوده به آن به بدن انسان وارد می‌ شود. گفته می شود که امروزه رایج ترین نوع این توده ها، کیست مویی بوده که در کمر ایجاد می شود.

وقتی تپانوسولا سولیوم به اعصابی که به سمت مغز می روند، وارد می‌ شود، یک یائسه یا دانه درونی در مغز شکل می‌ گیرد که ممکن است علائمی نظیر سردرد، تشنج، ضعف عضلانی یا حتی کاهش حافظه و تغییرات شخصیتی ایجاد کند.

جوش کیستیک عصبی چیست؟

جوش های کیستیک عصبی که به نام کیست تارلوف نیز شناخته می‌ شوند، کیسه‌ های پر از مایعی هستند که بر روی غلاف ریشه عصبی، معمولاً در ناحیه خاجی ستون فقرات، تشکیل می‌ شوند. آنها همچنین می توانند در هر نقطه دیگری از ستون فقرات رخ دهند. آنها عموما در اطراف ریشه های اعصاب تشکیل می شوند. کیست های پری عصبی با سایر کیست هایی که می توانند در ساکروم ایجاد شوند متفاوت هستند زیرا رشته های عصبی ستون فقرات در داخل کیست ها یافت می شوند. زنان بیشتر از مردان به آنها مبتلا می شوند.

فرد مبتلا به چنین کیست‌ هایی احتمالاً هرگز آن را نمی‌ داند، زیرا هرگز علائمی ایجاد نمی‌ کنند. با این حال، هنگامی که نشانه هایی از آنها حس میشود، یکی از شایع ترین آنها درد در ناحیه کمر، باسن یا پاها است. این اتفاق در موارد نادری رخ می دهد که کیست ها با مایع نخاعی بزرگ شده و بر روی اعصاب فشار می آورند.

خطرات و عوارض جوش های کیستیک

از آنجا که آنها به ندرت علائم ایجاد می کنند، کیست های پری عصبی اغلب تشخیص داده نمی شوند. پزشک می تواند با استفاده از تکنیک های تصویربرداری تشخیص دهد که آیا کیست دارید یا خیر. جوش های کیستیک زیر پوستی اغلب به اشتباه تشخیص داده می شوند زیرا علائم آنها بسیار نادر هستند. 

این نوع جوش ها را می توان برای تسکین موقت علائم تخلیه کرد. فقط جراحی می تواند از بازگشت مجدد یا پر شدن مجدد مایعات و ایجاد مجدد علائم جلوگیری کند. با این حال، جراحی باید تنها به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته شود، زیرا خطرات قابل توجهی دارد. علاوه بر این، جراحی همیشه موفقیت آمیز نیست و ممکن است بیمار را با مشکلات بزرگ تری مواجه کند. در موارد نادر، کیست هایی که علائم ایجاد می کنند و درمان نمی شوند، باعث آسیب دائمی به سیستم عصبی می شوند.

علائم آکنه های کیستیک عصبی

افراد مبتلا به کیست پری عصبی به احتمال زیاد علائمی ندارند. اکثر افرادی که آنها را دارند هرگز نمی دانند که این توده ها وجود دارند. زیرا نشانه ها تنها زمانی رخ می‌ دهند که آکنه های کیستیک با مایع نخاعی پر شده و اندازه آنها بزرگ شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، کیست های بزرگ شده می توانند اعصاب را فشرده کرده و مشکلات دیگری ایجاد کنند.

شایع ترین علامت مرتبط با آکنه های عصبی درد است. کیست های بزرگ شده می توانند عصب سیاتیک را تحت فشار قرار دهند و باعث تشدید درد سیاتیک شوند. این وضعیت با درد در ناحیه کمر و باسن و گاهی اوقات در قسمت پشت پاها مشخص می شود. درد می تواند تیز و ناگهانی یا خفیف تر و دردناک باشد. سیاتیک همچنین اغلب با بی حسی در همان نواحی و ضعف عضلانی در پاها و ساق ها همراه است.

در موارد شدید که کیست‌های پری‌ نورال بزرگ شده‌ اند، می‌ تواند کنترل مثانه، یبوست یا حتی اختلال عملکرد جنسی را از دست بدهد. داشتن این علائم ممکن است، اما بسیار نادر است.

در اغلب موارد ممکن است این توده ها با بیماری کیست مویی اشتباه گرفته شوند که علائم مشابهی دارند. برای تشخیص دقیق لازم است با بیماری کیست مویی نیز تا حدودی آشنا شوید.

کیست مویی چیست و چگونه درمان میشود؟

کیست مویی یک بیماری نشیمنگاهی و کاملا قابل درمان است. ساده ترین علائم کیست مویی این است که یک متودول کوچک و خوناب که از زیر پوست شما به بیرون سر باز میکند. این اتفاق زمانی شروع می‌ شود که مو درون پوست به دلیل بسته شدن یا مسدود شدن غدد سبومیاف، به‌ طور کامل رشد نکرده و به صورت یک توده بزرگتر، توسط پیرامونش بافتی که گرفتار شده درگیر شده و نهایتاً به شکل یک "کیست مویی" ظاهر می‌ شود.

تا چندی پیش از دو روش عمل جراحی باز و بسته برای درمان کیست مویی استفاده می شد. اما به دلیل خونریزی، جذب عفونت توسط زخم باز، داشتن درد هنگام کشیدن بخیه ها و بازگشت بیماری، امروزه از اشعه لیزر برای از بین بردن کیست مویی استفاده می شود.

اشعه لیزر می تواند عفونت را ریشه کن کرده و احتمال تشکیل کیست های کوچک در اطراف کیست اصلی را به صفر برساند. درمان کیست مویی با لیزر در کمتر از یک ساعت به صورت سرپایی انجام می شود.

کیست مویی چگونه درمان میشود؟

علت ایجاد

علت اصلی ایجاد جوش های کیستیک در پایه ستون فقرات ناشناخته است. اما دلایلی وجود دارد که چرا این کیست ها می توانند رشد کرده و علائم ایجاد کنند. اگر فردی نوعی ضربه را در کمر تجربه کند، کیست های اطراف عصبی می توانند شروع به پر شدن از مایع کرده و علائم دردناکی داشته باشند. انواع تروما که می تواند باعث ایجاد این نشانه ها شود عبارتند از:

• زمین خوردن به شکلی که دنبالچه آسیب ببیند
• صدمات ناشی از ضربه یا جراحی
• انجام کارهای سنگین

تشخیص کیست های پری عصبی

Because most perineural cysts cause no symptoms, they are typically never diagnosed. Your doctor can order imaging tests to identify them if you have symptoms. از آنجایی که اکثر آکنه های کیستیک عصبی هیچ علامتی ایجاد نمی کنند، معمولاً هرگز تشخیص داده نمی شوند. پزشک شما می تواند آزمایش های تصویربرداری را برای شناسایی آنها در صورت داشتن علائم تجویز کند. 

https://www.healthline.com

همچنین ام آر آی می تواند کیست ها را نشان دهد. سی تی اسکن با رنگ تزریق شده به ستون فقرات می تواند نشان دهد که آیا مایع از ستون فقرات به سمت کیست های ساکروم حرکت می کند یا خیر.

روشهای درمان

برای اکثر موارد آکنه های کیستیک عصبی، نیازی به درمان نیست. اما اگر علائمی دارید، ممکن است برای کاهش فشار و ناراحتی نیاز به درمان داشته باشند. بهترین راه حل سریع تخلیه کیست از مایع است. این روش که اغلب استفاده از دارو بوده، می تواند بلافاصله علائم را تسکین دهد، اما یک درمان طولانی مدت نیست. کیست های ناشی از اعصاب معمولا دوباره پر می شوند.

تنها راه درمان دائمی کیست های پری عصبی، برداشتن آنها با جراحی است. جراحی معمولاً برای دردهای مزمن و جدی و همچنین مشکلات مثانه ناشی از کیست ها توصیه می شود.

درمان جوش‌ های کیستیک عصبی معمولاً شامل داروهای ضدافسرده‌ ای (آلبندازول و پرازیکوانتل) به همراه داروهای ضد تشنج برای کنترل علائم تشنجی می‌ باشد.